Odpowiedni dobór mocy grzejników i kotła grzewczego
Zanim przystąpimy do wykonania instalacji grzewczej, najpierw należy wyliczyć zapotrzebowanie budynku na energię. Służą do tego specjalne komputerowe programy, które wyliczają moc potrzebną do ogrzania budynku. W programach tych można wyliczyć także to, jakiej mocy musi być grzejnik w każdym z pomieszczeń. Nie stosując się do tych wyliczeń, może okazać się, że w pomieszczeniach będzie za zimno, mimo że grzejnik jest stale ciepły. W przypadku gdy kocioł będzie za mały w stosunku do ogrzewanej powierzchni, będzie on pracował stale z pełną mocą co przyśpieszy jego zużycie.
Odpowiednie podłączenie grzejników
Prowadząc wiele rur do wielu grzejników, musimy pamiętać o prawidłowym oznaczeniu rur zasilania i powrotu w instalacji. Bez tego łatwo o pomyłkę. Skutkować to może koniecznością rozkuwania już wykończonych ścian. Nie jest ważne czy odcinek rury ma metr czy kilka metrów – ale nie możemy zapomnieć o jej oznaczeniu.
Redukcja ilości załamań do minimum
Kolejnym błędem przy wykonywaniu instalacji grzewczych jest stosowanie zbyt dużej ilości załamań. Niestety, każde z nich zwiększa opór i utrudnia przepływ wody w instalacji. Im więcej kolan na odcinku od kotła do grzejnika, tym więcej energii trzeba zużyć. W praktyce oznacza to zbyt wolne rozgrzewanie się grzejnika bądź znaczny spadek temperatury i problemy z dogrzaniem pomieszczenia.
Brak izolacji na rurach grzewczych
Jeśli wykonujemy instalację grzewczą, bardzo ważną rzeczą jest odpowiednia izolacja termiczna. Jeśli nieosłonięte rury zamontujemy np. w posadzce betonowej, zaczną one oddawać ciepło np. na stropy bądź ściany, co spowoduje znaczne straty ciepła. W przypadku stosowania rur miedzianych, izolacja ma podwójną rolę – oprócz zabezpieczenia termicznego nie pozwala również na korodowanie zewnętrznej cześć rury, co znacznie zwiększa jej żywotność.
Stosowanie odpowiednich przekrojów rur
Wykonując jakąkolwiek instalację należy pamiętać o zastosowaniu odpowiednich przekrojów rur. Do grzejnika musi dochodzić rura o przekroju pół cala bądź – w zależności od zastosowanych rur – od 15 do 16 mm. Jeśli jednak odległość od grzejnika do kotła jest duża, nie można na całej jego długości zastosować rury o większym przekroju. Jeśli jest dłuższa niż 10 metrów, najlepiej w jej połowie zastosować większą średnicę. Łącząc kilka grzejników jedną rurą, również należy pamiętać o stopniowym zwiększaniu jej przekroju. Niewłaściwy dobór średnicy jest bardzo częstym błędem podczas wykonywania instalacji.
Brak pętli kompensacyjnych
Ten błąd podczas wykonania instalacji bywa bardzo niebezpieczny. Pętla kompensacyjna to element zapobiegający wyginaniu rur w efekcie zjawiska zwanego rozszerzaniem temperaturowym. Szczególnie jest on widoczny przy rurach plastikowych, gdyż po ogrzaniu wodą z kotła, mogą one rozszerzyć się nawet o kilka centymetrów na metrze długości. Przy rurach o długości 10 metrów będzie to już kilkadziesiąt centymetrów. Jeśli nie zastosuje się pętli kompensacyjnej, może się okazać, że przy pierwszym ogrzaniu instalacji rury te najzwyczajniej popękają, narażając nas na niepotrzebne koszty.
Stosowanie zaworów i śrubunków do pieca i kaloryferów
Brak śrubunków i zaworów na podejściu rur do pieca bądź kaloryfera nie pogarsza działania instalacji, ale jest bardzo uciążliwe podczas serwisowania bądź wymiany jego elementów. Utrudnia to wymianę bądź wyczyszczenie elementów instalacji, zmuszając każdorazowo do opróżniania i zalewania instalacji na nowo czynnikiem grzewczym. W praktyce koszt zamontowania odpowiedniej ilości zaworów i śrubunków jest o wiele mniejszy niż koszt wody, jaką trzeba zużyć na ponowne zalewanie instalacji.
