Wełna czy styropian pod podłogę? Sprawdź, co jest lepsze
Choć styropian i wełna mineralna konkurują ze sobą od lat, tak naprawdę łączy je jedynie porównywalny współczynnik przenikania ciepła. Kluczowego dla nas wyboru możemy dokonać na podstawie pozostałych parametrów.
Czym jest styropian?
Styropian to inaczej spieniony polistyren, najczęściej w postaci płyt (rzadziej mat laminowanych papą) zbudowanych z białych i lekkich kulek – przestrzenie między nimi wypełnione są powietrzem. Dostępny jest również jako granulat używany do izolacji cieplnej lub dodawany do zapraw i tynków.
Z kolei wełna mineralna (inaczej wełna kamienna) jest produktem naturalnym – tworzy się ją z minerałów (np. z bazaltu, dolomitu lub kruszywa wapiennego) – sprzedawanym w postaci płyt, mat i granulatu. Oba materiały stosowane są do izolowania – zobacz, który sposób odpowiada Twoim potrzebom.
Właściwości termoizolacyjne
Im niższa wartość, tym lepsza izolacja. W tym wypadku wygrywa styropian, który ma współczynnik przewodzenia ciepła na poziomie 0,031–0,042 W/mK. Swoje dobre wyniki zawdzięcza powietrzu, które w 98% wypełnia niewielkie szczeliny. Wełna mineralna ma minimalnie gorszy wynik – wynosi on 0,032–0,045 W/mK. Niestety, zalana wodą lub zawilgocona wełna w zasadzie traci swe właściwości termoizolacyjne.
Izolacja akustyczna
Do efektywnego wytłumiania dźwięków lepsza będzie wełna mineralna – wycisza ona bowiem dźwięki uderzeniowe (to, co słyszymy spod podłogi, kroki, stuki i uderzenia etc.) i powietrzne (włączony telewizor, muzyka, rozmowy). Często jest wybierana przez inwestorów wyłącznie z powodu tej jednej właściwości. Styropian daje gorszy efekt, choć w sprzedaży dostępne są specjalne płyty elastyczne o podwyższonych właściwościach akustycznych, jednak wytłumiają one jedynie dźwięki uderzeniowe.
Dyfuzyjność, czyli przepuszczalność powietrza i wilgoci
Większość inwestorów zakłada, że wełna mineralna jest materiałem paroprzepuszczalnym, a styropian nie (przepuszcza powietrze w znikomym stopniu). Warto jednak wiedzieć, że w procesie technologicznym powstawania wełny używane jest lepiszcze, które zespala ze sobą „nitki” wełny, niestety zmniejsza ono również przepuszczalność. Tak naprawdę ten parametr nie jest więc tak istotny, jakby mogłoby się wydawać, ponieważ za właściwą cyrkulację powietrza odpowiada prawidłowo wykonana wentylacja.
Ognioodporność – co lepiej poradzi sobie z ogniem?
Styropian określa się mianem materiału samogasnącego – co prawda pod wpływem działania ognia topi się i dymi intensywnie, ale po wyeliminowaniu płomienia sam gaśnie. W tym przypadku przewagę ma jednak wełna mineralna, która uznawana jest za produkt niepalny – została opatrzona klasą A1 i A2 (według klasyfikacji europejskiej), gdzie A1 oznacza najwyższy możliwy parametr. Dzięki swej właściwości wełna mineralna stanowi ochronę innych elementów, które w normalnych warunkach uległyby spaleniu.
Trudność wykonania
Styropian układa się łatwo, nie narazimy się więc na niefachowe wykonanie, do tego jest on tańszy od wełny. Niestety nie może on leżeć na słońcu, ponieważ – tak jak pod wpływem ognia – jego struktura zacznie się niszczyć.
Wełnę z kolei układa się dość trudno, trzeba ją docinać na odpowiedni wymiar, a w trakcie cięcia intensywnie się pyli – pracę trzeba koniecznie wykonywać w odzieży ochronnej, włącznie z rękawicami, maseczką i specjalnymi okularami. Do tego trzeba uważać, żeby nie została zalana wodą. Nie można jej także naderwać, złamać włókien ani zbytnio ścisnąć, ponieważ w tych miejscach nastąpi obniżenie parametrów.
Data publikacji: 21.08.2014