Certyfikacja i oznaczenia materiałów budowlanych

Podstawowe oznaczenia

Zasady wprowadzania do obrotu materiałów budowlanych oraz ich kontroli, reguluje specjalna ustawa (O wyrobach budowlanych, z 16 kwietnia 2004 r. Dz. U. nr 92, poz.881 z późniejszymi zmianami). W przepisach tych ujęta jest problematyka nadzoru nad wyrobami budowlanymi, wprowadzonymi do obrotu w systemie europejskim (oznakowanie CE), jak i w systemie krajowym (z oznakowaniem znakiem krajowym B), z poszanowaniem i uwzględnieniem rozwiązań systemowych, wynikających z przepisów ogólniejszej: Ustawy o systemie oceny zgodności.

Wyroby budowlane mogą być oznakowany zarówno znakiem certyfikującym CE, jak i znakiem B.

Oznaczenie CE – oznacza zgodność z europejskimi normami lub aprobatę międzynarodowych ekspertów technicznych. A dokładniej, oznacza to, że produkt jest zgodny ze zharmonizowaną, międzynarodową specyfikacją techniczną wyrobu. Owa zgodność została potwierdzona przez porównanie z systemem oceny wyrobu budowlanego, wskazanym z tej specyfikacji.

Oznaczenie B – oznacza zgodność z polskimi normami lub krajowymi aprobatami. Często znak taki wprowadzany jest dla wyrobów, dla których Europejski Komitet Normalizacyjny nie opracował jeszcze norm europejskich. Oznakowanie krajowym znakiem budowlanym B, możliwe jest w przypadku tych wyrobów budowlanych, dla których została określona Polska Norma wyrobu, lub została udzielona aprobata techniczna.

Zgodności z określonymi normami czy aprobatami, informują nas o tym, że właściwości wyrobu oraz bieżąca kontrola nad jego jakością – są odpowiednie. Sprawdzanie cech produktu dokonywane jest na bieżąco przez producenta, a dodatkowa weryfikacja może być wykonywana lub zlecana przez Zakład Certyfikacji ITB (Instytutu Techniki Budowlanej).

Oznaczenia palności materiałów

Gdy wybieramy materiały budowlane istotne są także inne, szczególne cechy wyrobów, jak na przykład palność materiału. Wówczas warto zwrócić uwagę na oznaczenia, które określają reakcję danego materiału budowlanego na ogień. Ujmowane są one w postaci oznaczenia tzw. euroklasy.

Oznaczenie euroklasy produktu jest obowiązkowe (towarzyszy oznaczeniu CE). Powinno znajdować się na etykiecie opakowania.

Oznaczenie euroklasy zawiera:

- klasę podstawową, od A1, A2 do B, C, D i E lub F, gdzie: klasa A1 – to materiał całkowicie niepalny, A2 – prawie niepalny, a kolejne są coraz bardziej podatne na ogień,

- uzupełniająca informacja, oznaczana „s” o wartości 1,2 lub 3, informująca o ilości wydzielanego dymu podczas palenia się danego materiału. I tak: s1 – oznacza małe i powolne wytwarzanie się dymu, s2 – średnie, a s3 – duże i szybkie tworzenie się zadymienia przy paleniu, oraz „d”, o wartościach 0,1 lub 2 – informuje nas o możliwości tworzenia się płonących kropel i odpadów z palącego się materiału. Oznaczenie d0 wyklucza powstawanie płonących odpadów, d1 – informuje o niewielkich ilościach powstawania takich kropel, a d2 – określa, że tworzy się ich dużo i są trwałe.

- Symbolem niepalności mogą być oznaczane jedynie wyroby mające przyznaną euroklasę A1 albo też klasę A2 s1 do s3 oraz d0.

Zawartość substancji i preparatów chemicznych

W składzie produktów budowlanych znajdować się może bardzo wiele elementów. Dla nas istotna może stać się obecność lub jej brak – któregoś ze składników. Na przykład możemy być na niektóre chemikalia uczuleni, nadwrażliwi albo możemy po prostu nie chcieć, aby w kupowanym materiale budowlanym, zawarty był któryś ze szkodliwych składników. Tego typu informacje powinny znajdować się w karcie charakterystyki produktu (safe data sheet). W miejscu zakupu wyrobu mamy prawo zażądać okazania nam takiej charakterystyki. Jeśli nasz bezpośredni sprzedawca takiej karty nie posiada, na nasze życzenie, ma obowiązek dostarczenia jej, w ciągu maksymalnie 45 dni.