Jakie naczynia szklane do wyrobu domowego wina?
Domowe winiarstwo nie może obejść się bez naczyń szklanych. Znajdziemy wśród nich bardzo duże pojemnościowo zbiorniki na wino oraz naczynia miniaturowe, w których zmieści się zaledwie kilka kropel wody. Pomiędzy tymi biegunami znajdujemy dużo najróżniejszych pojemników i butli. Do czego służą i kiedy ich używać?
Najbardziej charakterystycznym szklanym naczyniem używanym przy domowym wyrobie wina jest obła butla szklana o pojemności od 5 do 60 litrów. To w niej drożdże fermentują owocowy (najczęściej) moszcz z dodatkiem cukru i specjalnej pożywki. Zwykle butle tego typu sprzedawane są w specjalnych osłonach – ostatnio plastikowych – które chronią cenne wnętrze i umożliwiają przenoszenie balonu, gdy jest to konieczne. Plastik jako materiał ochronny spisuje się tak samo skutecznie, jak używane do niedawna wiklinowe kosze wypełnione sianem, ale w przeciwieństwie do wikliny, pozwala łatwiej utrzymać w czystości okolice gąsiora, obok którego nie znajdziemy pokruszonych źdźbeł siana.
Jeśli rozpoczynamy swoją przygodę z winiarstwem, nie warto zaopatrywać się od razu w butle o największej możliwej pojemności – ich używanie, mycie, konserwacja i przygotowania do kolejnego nastawu wina będą trudne. O wiele lepiej jest poznać wszystkie aspekty domowego winiarstwa, korzystając z butli o pojemności około 20 litrów. Jeśli zdecydujemy się na takie rozwiązanie, będziemy mogli zaopatrzyć się od razu w 3 butle 5-litrowe. Dlaczego?
Wino tworzą drożdże, które pracują do czasu aż w płynie będzie cukier, później, z racji na dużą zawartość alkoholu, obumierają i z większymi kawałkami owoców opadają na dno, tworząc osad. Wino trzeba znad niego ostrożnie zlać, najlepiej do mniejszych butli – stąd mowa o trzech pięciolitrowych. Następnie pozostałości po drożdżach wypłukuje się, a balon czyści. Pamiętajmy o tym, że gąsiorów nie przelewamy wrzącą wodą, bo sprawi to, że pękną. Czynności te powtarza się do momentu wyklarowania się wina (nabrania przezroczystości), przy czym są łatwiejsze do przeprowadzenia w przypadku naczyń o mniejszej objętości. Balon największy może w tym czasie być wypełniony kolejną porcją owocowego moszczu, cukru i drożdży.
Kiedy wino będzie już klarowne, po unieszkodliwieniu pozostałych drożdży, można przelewać je do butelek i, używając korkownicy, odcinać ich zawartość od dostępu powietrza. Puste butelki możemy kupić w sklepie bądź skorzystać z używanych – zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku konieczne jest bardzo dokładne ich wymycie.
Najmniejszym szklanym naczyniem niezbędnym do uzyskania wina w balonie jest rurka fermentacyjna. Wypełniona odrobiną wody nie pozwala powietrzu dostać się do powierzchni młodego wina, a dwutlenek węgla, jako efekt uboczny powstającego dzięki drożdżom alkoholu, przepycha się przez rurkę wypełnioną wodą i wydostaje przez wylot. Gdyby zatkać szczelnie pracujące młode wino, ciśnienie rozerwałoby balon. Niepozornie wyglądająca szklana rurka w tym wypadku chroni nas przed prawdziwą katastrofą.