Mięta – jak ją pielęgnować

Mięta to jedna z najpopularniejszych przypraw, stosowanych w naszej kuchni. Jej intensywny zapach doskonale podkreśla smak wielu potraw i deserów, a zawarte w niej olejki eteryczne maja zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, perfumiarskim i spożywczym.

mięta

Mięta to rodzaj roślin z rodziny jasnowatych, do którego zalicza się ponad 30 różnych gatunków. Jest byliną o naprzeciwlegle ułożonych liściach o jajowatym lub eliptycznym kształcie. Jej łodygi osiągają do 90 cm wysokości, a tuż pod powierzchnią ziemi rozwijają się poziome kłącza. Charakterystyczną cechą rośliny jest zawarty w niej olejek miętowy. Wśród gatunków występujących w naszym kraju znajdziemy miętę nadwodną, zielona oraz pieprzową – będącą krzyżówką dwóch pierwszych. To właśnie mięta pieprzowa popularnie hodowana jest w naszych ogrodach oraz na całym świecie. Posiada wiele właściwości, które czynią z niej bardzo użyteczną roślinę. Ma działanie przeciwkurczowe, pobudzające apetyt, napotne, przeciwgorączkowe, antybakteryjne, przeciwwirusowe i chłodzące. Zawarte w niej składniki łagodzą niepokój, bóle głowy, przeziębienia, udrażniają zakatarzony nos, uśmierzają bóle mięśni, a także przywracają energię.

mięta

Uprawa i pielęgnacja mięty pieprzowej

Mięta preferuje gleby próchniczne, urodzajne, przepuszczalne i zasobne w wapń oraz wodę. Najlepsze dla niej pH oscyluje w granicach 6,0-7,5. Stanowisko, na którym ją zasadzimy, powinno być pozbawione chwastów. Sadzonkę mięty zasadzamy w gruncie od końca marca do maja albo jesienią na przełomie lata i jesieni – w sierpniu i wrześniu. Właściwe dla mięty stanowisko powinno być słoneczne lub półsłoneczne. W okresie letnich upałów mięta wymaga regularnego podlewania, nawet codziennie. Nie należy jednak zbytnio jej przelewać, co grozi gniciem korzeni.

Ponieważ mięta intensywnie rozkrzewia się, pamiętajmy, by nie sadzić jej w pobliżu innych bylin. Wybierając dla niej stanowisko, nie zapominajmy, że uznaje się ją za roślinę agresywną – jeśli nie będziemy kontrolować jej wzrostu, może zająć większą część naszego ogrodu, a w końcu nawet stać się niepożądanym chwastem. Z tego powodu warto hodować ją w skrzynkach lub większych donicach. Raz na jakiś czas możemy nawieźć miętę pieprzową żywokostem. Aby opóźnić jej kwitnienie, warto także od czasu do czasu obrywać koniuszki pędów. Jest to szczególnie ważne, gdy uprawiamy roślinę w pojemniku – zabieg ten pobudzi ją do rozkrzewienia, podobnie jak usuwanie pojawiających się kwiatów.

Co 3 lata powinniśmy odmłodzić nasze krzaczki przez podzielenie ich korzeni i ponowne wsadzenia do ziemi, jednak w innym miejscu niż rosły one dotychczas.

Mięta pieprzowa jest całkowicie mrozoodporna. Na zimę jest widoczna część zamiera, by wiosną wypuścić nowe łodyżki pokryte świeżymi, zielonymi listkami. Gdy listki zaczynają więdnąć i opadać, możemy przyciąć łodygi u samej nasady.

Z mięty możemy regularnie obrywać listki, które przydadzą nam się na co dzień, ale możemy także obcinać większe fragmenty łodyg, najlepiej tuż przed kwitnięciem. Większe zbiory przeprowadzamy o poranku, a zerwane łodygi wieszamy górą do dołu i suszymy w przewiewnym miejscu.