Jednym z takich materiałów jest keramzyt – lekkie kruszywo, które wytwarza się z gliny ilastej. Otrzymuje się je przez rozpalenie pęczniejącej gliny do temperatury ok. 1150 C. W rezultacie materiał pierwotny znacznie powiększa swoją objętość. Końcowy efekt procesu obróbki stanowią okrągłe lub owalne bryłki, które są porowate 
wewnątrz i pokryte ceramiczną osłoną od zewnątrz. To jest właśnie keramzyt. Właściwości ceramiki znano od dawna, ale dopiero od ubiegłego wieku keramzyt zaczęto wykorzystywać w budownictwie. Sama technologia pochodzi ze Skandynawii, gdzie poszukiwano recepty na zabezpieczenie przed mrozem i wiatrem. Ostatnio też stała się hitem w krajach takich jak Włochy czy Portugalia, bowiem okazało się, że chroni też przed upałem.
Z kruszywa o różnych wielkościach (frakcjach) powstaje pustak lub bloczek. Pomiędzy poszczególnymi granulkami tworzą się kanaliki, które odprowadzają parę wodną i nie dopuszczają do gromadzenia się wilgoci w murze. Bloczki z keramzytu szybciej schną. Ta cecha sprawia, że keramzyt jest cenionym materiałem izolacyjnym i wykorzystuje się go również przy budowie całych ścian domu.
Badania techniczne wykazały, że wentylacja eliminuje z domu 95-97% wilgoci. Reszta zostaje w ścianach, sprzyja rozwojowi grzyba i sprawia, że dom wymaga intensywniejszego ogrzewania. Warto zainteresować się keramzytem, jeśli nasz budynek w planach nie jest zbyt duży – składa się z jednego czy dwóch pięter. Bloczki z keramzytu odznaczają się wytrzymałością 2-10 MPa. Dla większych konstrukcji powinniśmy pomyśleć o mocniejszych materiałach.
Kolejną zaletą oprócz paroprzepuszczalności i termoizolacji jest izolacja akustyczna. W rejonach, gdzie występuje wysokie nagłośnienie (np. przy ulicy, torach 
kolejowych), stosuje się pustaki o grubości 18 cm, czyli o kilka centymetrów cieńsze od klasycznych materiałów, w tym również od innych bloczków keramzytowych. Efekt wzmacniamy jest przez zastosowanie izolacji z wełny mineralnej. 18-centymetrowe bloczki sprawdzą się również jako ściany działowe w mieszkaniu, zwłaszcza przy odgrodzeniu newralgicznych pomieszczeń, w których poszukujemy spokoju – sypialni czy łazienki.
Keramzyt jest lżejszy od betonu. Przy gromadzeniu części budowlanych możemy mieć identyczną ilość keramzytu i betonu potrzebnego do wybudowania całego domu, a keramzyt będzie aż o kilkanaście ton lżejszy. To oznacza, że zaoszczędzimy na transporcie, a do postawienia konstrukcji nie trzeba będzie wykorzystywać sprzętu o największych parametrach. Oszczędzimy też na dodatkowej izolacji takiej jak wełna mineralna – dzięki naturalnym właściwościom keramzytu będziemy potrzebować cieńszej warstwy.
To na pewno ciekawa technologia, która rozwija się i jest coraz popularniejsza. Keramzyt wykorzystuje się też bez przeszkód przy domach prefabrykowanych. Na terenie posesji budulec znajdzie swoje zastosowanie przy izolacji podłóg, a także w ogrodzie, gdyż jest odporny na gryzonie.
