Zaprawa cementowo–wapienna – zaprawa tego typu wykorzystywana jest najczęściej do wznoszenia ścian ze względu na zawartość wapna, która sprawia, że masa jest bardziej elastyczna. Funkcjonująca obecnie nomenklatura określa odporność zaprawy na ściskanie, są to klasy: m1, m2, m5 , m10, m20. Zaprawę klasy m10 i m20 wykorzystujemy przy wznoszeniu ścian nośnych, czyli takich, które mają największe znaczenie dla całej konstrukcji, natomiast zaprawę klasy m2, m5 używamy przy budowie np. ścian działowych.
Jak wykonać zaprawę cementowo-wapienną? Należy zacząć od dokładnego przeliczenia proporcji, przykładowo dla zaprawy m10 (1 kubik) wykorzystujemy: około 290l wody; 0,94 m3 piasku; 57kg wapna hydratyzowanego oraz 247kg cementu.
Do włączonej betoniarki należy wlać około 2/3 ilości wody, następnie wsypać cały cement i odczekać aż połączy się z wodą. Kiedy woda i cement się połączą, dosypujemy wapno i 2 łopaty piasku, następnie naprzemiennie dolewamy pozostałą ilość wody oraz piasek. Kiedy widzimy, że konsystencja zaprawy jest zbyt sucha możemy dolać więcej wody niż zostało to wyliczone w proporcjach. Kiedy wszystkie kruszywa dokładnie się ze sobą połączą należy wyłączyć betoniarkę na kilka minut, a następnie ponownie uruchomić aby zaprawa się wymieszała – wtedy zaprawa jest gotowa do użycia.
Zaprawa cementowa – zaprawa ta nie posiada w swoim składzie wapna i jest powszechnie stosowana w miejscach, w których ściany budynku narażone są na wilgoć. Ze względu na swój skład charakteryzuje się niską urabialnością i plastycznością, w związku z czym jest uciążliwa w nakładaniu. W przypadku zapraw cementowych zaleca się korzystanie z gotowych mieszanek dostępnych w marketach budowlanych (cena za 25kg to ok. 7zł), ponieważ samodzielne eksperymentowanie z domieszkami może doprowadzić do tego, że będzie ona niezdatna do użycia.
Zaprawa wapienna – zaprawa ta jest mało popularna, ponieważ posiada ona bardzo małą odporność na ściskanie (nie ma w składzie cementu). Można ją wykorzystać murując ściany nośne w budynkach jednopoziomowych. Wapno ma tendencję do wchłaniania i oddawania wilgoci w związku z czym absorpcja wilgoci jest bardzo duża. Receptura zaprawy wapiennej klasy m06 na kubik to: 380 litrów wody; 0,68m3 piasku oraz 410 kg wapna hydratyzowanego.
Podczas samodzielnego przygotowywania zaprawy najważniejsze jest prawidłowe obliczenie proporcji, dzięki czemu będziemy mieli pewność, że jest ona trwała, a efekty naszej pracy nie będą opłakane w skutkach. Oczywiście w dobie powszechnie dostępnych półproduktów najlepszym rozwiązaniem będzie kupno gotowych, starannie przygotowanych mieszanek, do których należy wlać jedynie odpowiednią ilość wody aby uzyskać pełnowartościowy produkt.
