5 zasad, jak zabezpieczyć dach przed wiatrem

Zasada 1 – wybór projektu

Jeśli chcemy, żeby nasz dach nie był podatny na silne podmuchy wiatru, lepiej zainwestować w dobry projekt, w którym uwzględnimy wszystkie szczegóły dotyczące konstrukcji i sposobów mocowań. Nie wystarczy ogólny projekt wykonawczy. Ten wprawdzie zapewnia pozwolenie na budowę, ale nie informuje nas o trwałości całej instalacji. Projekt dachu powinien również uwzględniać położenie geograficzne domu – na tej podstawie powinna zostać określona ilość potrzebnych materiałów. Europejska Norma 1991-1-4:2008 (EN) dzieli Polskę na trzy strefy obciążenia wiatrem: 

• Strefa I – znajduje się w niej większa część obszaru Polski (tutaj wieją najsłabsze wiatry);

• Strefa II – do niej zaliczamy Pojezierze Pomorskie i okolice Zatoki Gdańskiej (mamy do czynienia z umiarkowaną siłą wiatru);

• Strefa III – są to obszary górskie, Przedgórze Sudeckie i Pogórze Karpackie (na tych terenach mamy do czynienia z najsilniejszymi wiatrami).

Zdarza się, że kształt dachu jest z góry określony w planie zagospodarowania przestrzennego lub w warunkach zabudowy. Musisz wziąć to pod uwagę, gdy na etapie projektu planujesz, jak zabezpieczyć dach przed wiatrem.

Zasada 2 – wybieramy pokrycie

Tam, gdzie wieją najsilniejsze wiatry, najlepiej sprawdzają się dachówki. Mają one nieduże rozmiary i do tego są stosunkowo ciężkie – z tego powodu w trakcie wichury co najwyżej możemy się spodziewać uszkodzenia pojedynczych elementów (w razie czego bez problemu można wymienić tylko popsute dachówki) lub ich uniesienia. Alternatywą dla nich są płytki włókno-cementowe i łupek naturalny – układa się je gęsto, dlatego dobrze chronią się przed wiatrem. Natomiast w przypadku dużych pokryć dachowych np. z blachodachówki, płyt falistych, blachy płaskiej i gontów bitumicznych, może dojść do zerwania całej konstrukcji dachu łącznie z więźbą, a potencjalne miejscowe uszkodzenia naprawia się trudniej i trzeba wymieniać większe fragmenty. 

Dobrym pomysłem będzie wiatrownica pod dachówkę. Często wiatrownica może być stosowana również w miejsce skrajnych dachówek, dzięki czemu możesz nieco oszczędzić. Ponadto wiatrownica zapewnia szczelność dachu na krawędziach, ale również nadaje estetyczny wygląd.

Zasada 3 – zwracamy uwagę na newralgiczne miejsca

Dekarze zazwyczaj nie mocują dachówek na połaciach (utrzymuje je ciężar własny), które w czasie silnego wiatru są czasami podwiewane i zrywane. Dlatego warto zadbać o zamocowanie ich również na tym styku. Wystarczy zastosować spinki do dachówek i klamry do gąsiorów. W tym przypadku ważne jest właściwe określenie ilości mocowań. W tym celu trzeba uwzględnić m.in. typ konstrukcji dachu, kąt nachylenia (przy dużym nachyleniu zalecane jest mocowanie każdej dachówki) i wysokość budynku – wyliczenia lepiej jest zostawić fachowcowi.

Aby zminimalizować ryzyko zerwania dachu łącznie z więźbą, rozważ wzmocnienie murłaty, jednego z najistotniejszych elementów więźby. Murłata, a inaczej mówiąc płatew stropowa, to drewniana belka dachowa, którą układa się równolegle na murze obiektu budowlanego. Murłata ma tendencję do pękania i zarysowań, ale można ją wzmocnić poprzez zastąpienie wkrętów ciesielskich systemowymi złączami.

Zasada 4 – stosujemy odpowiednie łączenia

W przypadku łączenia drewnianych elementów ważne jest zastosowanie takiego systemu, dzięki któremu uzyskamy odporność na rozciąganie (szczególną uwagę zwracamy na miejsca przy okapach, brzegach dachu i w narożnikach). Przed unoszeniem dachu przez wiatr zabezpieczymy się przez zastosowanie 450-kilogramowych elementów konstrukcyjnych na jedną kotwę.

Niezwykle istotne jest odpowiednie przymocowanie poszycia dachu, ponieważ to ono jest najbardziej podatne na unoszenie. Stabilną konstrukcję uzyskamy, gdy każdą deskę przytwierdzimy do poszycia minimum 2 gwoździami lub wkrętami (poszycie z płyt wiórowych wymaga użycia przynajmniej sześciu gwoździ w ramach jednego mkw.), natomiast na obrzeżach i w narożnikach na dachach płaskich trzeba wbić 12–18 gwoździ. Zabezpieczenie dachu przed silnym wiatrem na pokryciach z innych materiałów niż drewno (np. z blachy z płyt włókno–cementowych) wymaga zastosowania łączników równorzędnych.

Zasada 5 – wzmacniamy ściany szczytowe

Ściany szczytowe nie mogą być podatne na obciążenia, jakim są poddawane w czasie wiejącego wiatru. Jeśli ściany są cienkie, nie wytrzymają silnych podmuchów, dlatego trzeba je wykończyć wieńcem obwodowym, który dodatkowo zespala się z wieńcami ścianek kolankowych. Natomiast w przypadku wysokich ścian warto je ustabilizować murowanymi pilastrami lub żelbetonowymi słupkami.

Uwaga! Niezależnie od tego, jaki dach wybierzemy i jak dobrze zabezpieczymy go przed wichurami, warto dodatkowo ubezpieczyć dom przed zgubnymi skutkami działania wiatru.