Ocieplenie podłogi keramzytem
Zastanawiasz się czym ocieplić podłogę na gruncie? Wybór nie jest prosty – izolatory mają różne właściwości i ceny, a tym samym inny koszt końcowy całej inwestycji. Wśród niesłusznie niedocenianych technologii znajduje się izolacja wykonana z keramzytu. Przybliżamy, czym właściwie jest keramzyt, jakie ma właściwości i jak można go układać.
Właściwości keramzytu
Keramzyt nie jest naturalnym kruszywem budowlanym, powstaje bowiem w czasie wypalania gliny ilastej w wysokiej temperaturze. W procesie technologicznym uzyskiwane są niewielkie ceramiczne, kuliste lub owalne bryły (o średnicach: 2–4 mm, 4–10 mm, 10–20 mm).
Tworzywo to jest lekkie i porowate, co ułatwia jego transport i montaż. Charakteryzuje się odpornością na korozję biologiczną, działanie ognia, mrozu, wilgoci (minimalizujemy ryzyko powstawania pleśni i grzybów) i kwasów. Ma także dobre właściwości izolacyjne (jako ceramiczne kruszywo gromadzi ciepło), unieszkodliwia promieniowanie pochodzące z cieków wodnych, a w czasie użytkowania nie emituje szkodliwych związków.
Nasiąkliwość największych kulek keramzytowych wynosi 21%, ale obecnie na rynku dostępny jest również keramzyt impregnowany – ma on zerową nasiąkliwość. Ze względu na właściwości może on zastąpić swego największego konkurenta, czyli styropian. Wystarczy zastosowanie trzech warstw (inne izolatory wymagają położenia większej ich ilości) – dzięki temu koszt wykonania takiej inwestycji może być niższy niż w przypadku ułożenia innej izolacji, skraca się też czas pracy.
Jak dobrać grubość keramzytu
Na optymalną grubość keramzytu wpływ ma jego gęstość i frakcja. Oznacza to, że lekkie kruszywa mają niski współczynnik przewodzenia ciepła przy cienkiej warstwie zastosowanego materiału. Żeby uzyskać dobre właściwości izolacyjne, należy położyć więcej keramzytu niż innych, cięższych izolatorów (np. w przypadku keramzytu, którego ciężar właściwy wynosi od 250 do 300 kg/m3, konieczne jest zamontowanie 25-centymetrowej warstwy kruszywa).
Sposoby układania keramzytu
Jedną z zalet izolacji keramzytowej jest to, że można ją układać na nierównym podłożu (niewielkie kulki swobodnie dopasowują się do ukształtowania terenu, wypełniając wszystkie dołki i krzywizny) – w ten sposób unikamy zastosowania podsypki piaskowej. Oprócz tego keramzyt jest na tyle stabilny, że nie musimy wylewać na niego betonu – wystarczy położyć izolację przeciwwilgociową i bez problemu możemy zamontować na nim posadzkę. W ten sposób unikamy robienia dwóch dodatkowych warstw podłogi. Warstwę keramzytu można rozłożyć na dwa sposoby:
Luzem
W tym wypadku wysypujemy keramzyt na grunt i ubijamy go mechaniczną zagęszczarką bądź ręczną ubijarką. Na tak przygotowanym podłożu możemy rozłożyć izolację przeciwwilgociową, na niej możemy wylać cienką warstwę betonu (3 cm), ale nie jest to konieczne (trzeba zaczekać aż beton całkowicie zwiąże, wydłuża to czas inwestycji). Następnie montujemy wybrany przez nas rodzaj posadzki.
Uwaga! Unikniemy nieprzewidzianych wypraw do sklepu budowlanego, gdy kupimy 10% więcej kruszywa, niż jest to założone w projekcie. Keramzyt rozsypany na nierównym podłożu wnika we wgłębienia, może więc go nam zwyczajnie zabraknąć.
W workach
Na gruncie układamy worki wypełnione keramzytem, stanowią one dość stabilne podłoże, więc nie trzeba go ubijać zagęszczarką lub ubijarką (pozwala to oszczędzić czas). Przestrzenie między workami wypełnia się sypkim keramzytem. Trzeba też pamiętać o odpowietrzeniu worków – w tym celu trzeba je podziurawić lub porozcinać. Kolejne warstwy układa się tak samo, jak w metodzie opisanej wyżej, czyli rozkładamy izolację przeciwwilgociową (folię), na niej opcjonalne wylewamy beton i montujemy posadzkę.