Astry - kwiaty jesieni
Astry to potocznie nazywane marcinki. Są to rośliny o pięknych barwnych kwiatach, które mogą być bardzo urodziwą ozdobą naszego ogrodu jesienią, kiedy większość kwiatów już nie kwitnie, a na dworze z każdym dniem robi się coraz bardziej ponuro. To właśnie astry są w stanie rozweselić nasz krajobraz i stworzyć niezwykłą paletę barw w ogrodzie.
Uprawa astrów
Astry to niezbyt wymagające rośliny co do stanowiska i gleby. Najlepiej rosną w słońcu, radzą sobie także w półcieniu, ale wtedy będą mniej obficie kwitły. Potrzebują przepuszczalnej gleby, umiarkowanie wilgotnej, ale nie mokrej, o pH ok. 6,0. Podczas sadzenia astrów pamiętajmy o rozstawie, ponieważ zwłaszcza te wysokie okazy potrafią znacznie się rozrastać, więc w tym przypadku dobrze, gdy zachowamy odległość nawet 80-90 × 80 cm. Przy niższych gatunkach wystarczy 50 × 50 cm, a te zupełnie małe poradzą sobie już w rozstawie 20 × 20 cm. Stosowanie tych wartości jest bardzo istotne, ponieważ inaczej rośliny mogą chorować.
Podczas sadzenia zwróćmy uwagę na towarzystwo dla astrów, ponieważ rośliny te lubią miejsca zaciszne – warto więc umiejscowić je np. między innymi roślinami lub koło płotu, jednocześnie nie zapominając o tym, że astry lubią słońce.
Pielęgnacja
Przede wszystkim jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych jest podlewanie. Astry lubią być nawadniane i ważne, by robić to regularnie i dokładnie. Gdy o tym zapomnimy, rośliny szybko dadzą nam o tym znać, a oznaką będzie zasychanie dolnych liści, a następnie ich opadanie.
Astry wymagają umiarkowanego nawożenia – warto wspomóc roślinę jeszcze przed kwitnieniem. Po jego zakończeniu rośliny ucinamy u dołu, aby sprowokować je do obfitego kwitnienia w następnym roku. Co jakiś czas warto również odmładzać te rośliny, zwykle co 3-5 lat wiosną. Wykopujemy astry i wykorzystujemy tylko młode przyrosty, a stare części podziemne oddzielamy i wyrzucamy.
Astry wysokie, gdy już osiągną swoje duże rozmiary, potrafią się pokładać, dlatego możemy przymocować je do palików lub innych sztywnych elementów, aby ułatwić im pozostanie w pionie mimo dużej ilości kwiatów.
Zdarza się również, że astry chorują – podatne są na mączniaka prawdziwego. Po zauważeniu szarego nalotu porażone części rośliny wycinamy i palimy. Po przewietrzeniu roślin warto je jeszcze spryskać specjalnym preparatem grzybobójczym.
Przeczytaj także: Urządzamy domowy ogródek – wykorzystanie bambusa
Przykłady astrów jesiennych
Astry to rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae). Składa się na nią ogromna ilość gatunków i odmian różniących się kolorem kwiatów, wielkością czy terminem kwitnienia. Można wskazać kilka najpopularniejszych astrów bylinowych, które kwitną jesienią, np. aster nowobelgijski, nowoangielski czy krzaczasty.
Aster nowobelgijski (Aster novi-belgii):
- wyprostowana, wzniesiona roślina, mocno rozkrzewiona, dorasta do 150cm,
- liście ciemnozielone, lancetowate,
- kwiaty o różnych kolorach zależnie od odmiany, np. różowe, czerwone, niebieskie, białe,
- kwitnienie: VIII-IX,
- świetnie nadaje się na rabaty oraz jako kwiat cięty.
Zobacz też: Rodzaje ziemi ogrodniczej i zastosowanie
Aster nowoangielski (Aster novae-angliae)
- wyprostowana roślina, od 60 do nawet 190 cm wysokości,
- liście lancetowate, ciemnozielone
- kwiaty w zależności od odmiany: białe, różowe, niebieskie lub czerwone,
- kwitnienie: VIII-X,
- nadaje się na rabaty, dobrze komponuje się z innymi roślinami,
Aster krzaczasty (Aster dumosus)
- mniejsza, wyprostowana roślina o wysokości od 10 do 40 cm,
- liście zielone, całobrzegie
- kwiaty różowe z żółtym środkiem lub niebieskie, fioletowe,
- kwitnienie: VIII-X,
- wykorzystywany na rabatach i jako obwódki.