Sport w ogrodzie, czyli rzecz o małych boiskach

Okazja do codziennego trenowania ukochanej dyscypliny była zaczątkiem niezliczonych karier wielkich sportowców. Teraz możliwość regularnego uprawiania sportu w przydomowym ogrodzie jest bliżej niż myślisz, zanim jednak stanie się rzeczywistością, warto przyjrzeć się najważniejszym kwestiom dotyczącym przygotowania boiska.

sport w ogrodzie

Wybór dyscypliny

Nie obawiajmy się, że ze względu na rozmiar naszej działki nie będziemy w stanie uprawiać ukochanego sportu. Każda „duża” gra posiada swoją miniaturową wersję, włącznie z pomniejszonym boiskiem i dostosowanymi zasadami. Twój plac ma służyć zdrowej, rodzinnej rozrywce, do której można będzie swobodnie zaprosić dzieci i osoby starsze, nie będzie mowy o ostrej rywalizacji do wtóru trzasku pękających kości.

Wśród najpopularniejszych dyscyplin w przydomowych rozgrywkach króluje koszykówka, piłka nożna i siatkówka, choćby dlatego, że wymagają jedynie stacjonarnego sprzętu, równego, wytyczonego placu i piłki. Ich zaletą jest także możliwość połączenia uprawiania tych sportów zespołowych na jednym, uniwersalnym boisku. Na takim polu gry jesteśmy w stanie także rozegrać mecze piłki ręcznej czy unihokeja. Mniej popularnym wyborem – choćby ze względu na wymagania dotyczące nawierzchni i rozmiarów – jest tenis, który da okazję do ruchu wszystkim niezależnie od wieku. Odrobina odpowiednio przygotowanej, równej trawy pozwoli stoczyć zażarte pojedynki w badmintona, rugby, futbol amerykański, hokeja na trawie, a nawet krykieta, niewiele miejsca zajmie również „boisko” do tenisa stołowego.

Przeczytaj także: Jak stworzyć strefę rekreacyjną w małym ogrodzie?

Rozmiary

Pełnowymiarowy plac do gry w piłkę nożną zmieści się tylko w gigantycznych ogrodach, w każdym innym przypadku ogranicza nas ilość dostępnego miejsca. Wystarczy, że zmniejszymy proporcjonalnie „duże” boisko do odpowiadających nam rozmiarów. Na stronach federacji sportowych znajdziemy dokładne wyliczenia do małych gier, włącznie z wymiarami bramek i rozmieszczeniem linii. Najlepiej, jednak jeśli dostosujemy boisko do własnych potrzeb.

Jeśli dysponujemy niewielką powierzchnią, nie oznacza to, że nie będziemy mogli zażyć ruchu we własnym ogrodzie. Wystarczy powieszony na garażu czy domu kosz lub zaadaptowana ściana z namalowaną bramką, o którą można będzie także odbijać piłkę do tenisa. Najlepiej, jeśli wzmocnimy ją dodatkową warstwą odpornego tynku, ponieważ wielokrotne uderzenia mogą naruszyć jej powierzchnię.

Przygotowanie nawierzchni

Zanim wybierzemy rodzaj nawierzchni, koniecznie musimy zadbać o jej wyrównanie i drenaż. Ten drugi będzie kluczowy w przypadku, gdy nasza działka posiada wysoki poziom wód gruntowych, a zwłaszcza jeśli decydujemy się na ceglany kort do tenisa. Aby uniknąć zbierającej się wody, w kanałach odwadniających układamy rury drenarskie, nachylone ze spadkiem od 0,05% do nawet 5% (w zależności od wilgotności gruntu). Drenaż układamy na podsypce piaskowo-żwirowej. Jeśli zajmie się tym specjalista, oceni ryzyko podtopienia boiska, dostosuje do niego nachylenie oraz wskaże potrzebne środki zaradcze.

Każde boisko powinno być możliwie płaskie i równe. Zacznijmy od usunięcia z pola wszystkich kamieni oraz śmieci. Następnie czas na zagęszczenie podłoża poprzedzone ustaleniem poziomu. Aby go utrzymać, dobrze jest użyć laserowej poziomicy, za pomocą której oznaczymy na kilkunastu palikach wytyczoną wysokość.

sport w ogrodzie

Sprawdź też: Top 3 zabawki do ogrodu dla dziec

Wybór nawierzchni

Murawa — zarówno trawa z rolki, jak i specjalna trawa sportowa powinny mieć podbudowę z tłucznia, a także 0,5% spadku, który zapobiegnie tworzeniu się kałuż. To rozwiązanie ekologiczne i estetyczne, jednak w przypadku intensywnego użytkowania musimy przygotować się na wycieranie się nawierzchni.
Nawierzchnia ziemna — tanie i proste rozwiązanie — odpowiednio zagęszczone i zaopatrzone w spadek powinno wystarczyć do mniej intensywnych gier. Jeśli nie jesteśmy zadowoleni ze struktury gleby, możemy zagęścić ją gliną lub rozrzedzić piaskiem.
Nawierzchnia żwirowa - 3 centymetry nawierzchni ze specjalnego piasku i tłucznia o niewielkim rozmiarze będzie skuteczne w odprowadzaniu wody, pod warunkiem wykonania 15-centymetrowej podbitki ze żwiru. Nie wybierajmy materiałów pylących się lub ścieralnych, pamiętajmy też, że upadek na takiej nawierzchni może skończyć się zadrapaniem.

Nawierzchnia żwirowo-ziemna — łączy zalety obu powyższych. Na podbitce układamy kilkucentymetrową warstwę lekkiej gleby.
Nawierzchnia z tworzyw sztucznych — coraz popularniejsza, zarówno w formie sztucznej murawy, jak i sprężystej wykładziny. Jej całościowe ułożenie wymaga pomocy fachowców, ale położenia mniejszych elementów i drobnych napraw można podjąć się samodzielnie. W efekcie otrzymujemy wytrzymałą nawierzchnię na długie lata.
Nawierzchnia ceglana — specjalna mieszanka mączki i tłucznia, wymaga specjalistycznej pomocy oraz dużej dbałości. Jest najlepsza do uprawiania tenisa.
Nawierzchnia betonowa — co prawda nie prezentuje się zbyt efektownie, jednak za sprawą domieszki asfaltu będzie posiadała zarówno odpowiednią sprężystość, jak i wytrzymałość oraz będzie prosta w naprawie. Wymaga skorzystania z usług specjalistów.

Sprzęty i akcesoria

Dobrym pomysłem będzie okolenie boiska łapaczami piłek, uchroni nas to od poszukiwania zguby. Jeśli zamierzamy uprawiać sport również po zmroku, koniecznie zaopatrzmy się w mocne oświetlenie. Gdy nawierzchnia będzie ułożona, a skompletowane zostaną wszystkie elementy niezbędne do gry, pozostaje nam tylko czekać na pierwszy gwizdek.