Poziomowanie podłogi – praktyczne porady

Wstęp do poziomowania podłoża

Z koniecznością poziomowania spotykamy się na rożnych etapach prac i na rozmaitych podłożach. Podstawowymi etapami przy wykonaniu podłogi są:

- przygotowanie odpowiedniego, równego podłoża,

- przygotowanie wylewki czy innej warstwy wyrównującej, np. z legarów,

- poziomowanie podłoża,

- wykończenie podłogi warstwą zewnętrzną, czyli posadzką, np. z płytek ceramicznych, parkietu, paneli, wykładziny czy drewna.

Podłogi od zera – najpopularniejsze techniki poziomowania

Jeśli budujemy nowy dom lub dokonujemy generalnego remontu, sami decydujemy, jak będzie wyglądała konstrukcja podłogi. Od początku przygotowujemy powierzchnię pod określony typ posadzki. Przy tworzeniu podłóg mamy możliwość zastosowania takich technik, jak:

- samopoziomujące wylewki, które są wydajne, przyjazne, szybkoschnące, o niskim skurczu liniowym i dużej wytrzymałości,

- podłogi montowane na legarach oraz kołyskach akustycznych, gdzie wylewki zastępowane są znacznie lżejszą konstrukcją podłogi. Przestrzenie między legarami wypełnia się wełną termo-akustyczną lub ogrzewaniem podłogowym,

- podłogi (także na legarach), które możemy układać za pomocą specjalnego systemu poziomującego z użyciem klinów i stopek z podstawkami. Klin górny umożliwia stabilny i wypoziomowany montaż podłogi na wysokości nawet 30 cm od podłoża. Możliwe są tu do zastosowania dodatkowe podkładki wygłuszające czy tłumiące drgania.

Decyzja, jakie rozwiązanie wybierzemy, zależy m. in. od przewidywanego systemu wyciszania, wszelkich instalacji, izolacji, ogrzewania (np. podłogowego), a także – od zasobności portfela.

Jak zaradzić nierównościom podłoża?

Tradycyjnym i niezawodnym przyrządem sprawdzającym równość ułożenia podłogi jest poziomica. Najlepiej nadają się do tego długie poziomice, mierzące co najmniej 2 metry. Oceny poziomu powinniśmy dokonywać w różnych kierunkach. W zależności od skali odchyłek w poszczególnych miejscach powinniśmy wylać zaprawę o odpowiedniej grubości.

Przed poziomowaniem należy z podłoża usunąć zanieczyszczenia takie jak pył, kurz, resztki farb, klejów czy inne niezwiązane z podłożem elementy. Powinniśmy zlokalizować ewentualne pustki i niewielkie ubytki w podłożu i dokładnie wypełnić je odpowiednią zaprawą.

Przy większych nierównościach układanie zaprawy możemy wykonywać przy wykorzystaniu siatki reperów, czyli punktów o jednakowym poziomie, rozmieszczonych co 1-2 metry. Punkty te powinny wyznaczać założony docelowy poziom wylewki (stanowiącej równający podkład). W tym celu możemy także użyć zwykłych wkręcanych kołków rozporowych z płaskimi łebkami oraz długiej poziomicy. Górny poziom wkrętów wyznaczy nam docelowy poziom wylewki.

Naprawy starych podłóg

Często po latach użytkowania czy po przejęciu używanej nieruchomości, stwierdzamy, że podłogi są nierówne, mają spadki, wybrzuszenia i niespójności. Najlepiej wówczas zerwać starą posadzkę, wykonać wylewkę samopoziomującą, przeszlifować ją, zagruntować i dopiero kłaść nową warstwę wierzchnią.

Jeśli jednak nie jesteśmy gotowi na tak radykalną wymianę zniszczonej podłogi, możemy postarać się uratować sytuację, stosując tańsze rozwiązania i niektóre półśrodki. Oto kilka praktycznych technik ułatwiających renowację podłóg.

 1. Zastosowanie wylewki samopoziomującej, cienkowarstwowej (od 0 do 25 mm), którą wylewamy na istniejące już, stare drewniane podłogi. Taką wylewkę, po wyschnięciu i zagruntowaniu, możemy wykończyć dowolnym materiałem. Rozwiązane takie jest dość szybkie i proste w wykonaniu, Dostępne są materiały szybkoschnące. Dodatkowe obciążenie stropów, nawet w starych domach, nie powinno być dla konstrukcji szkodliwe. Minimalnie tylko zmniejszamy tu wysokość pomieszczenia.

2. Jeśli na deskach starej podłogi nierówności są duże, warto wypełnić je zaimpregnowanymi łatami (np. z odpadów desek, z palet), które przykręcamy do starej podłogi. Sprawdzamy poziom. Na to układamy płytę OSB o grubości np. 15-18 mm. Przestrzeń między deskami a płytą wypełniamy pianką. Dla zapewniania precyzji wykonania, warto użyć łaty z poziomicą. Na tak wyrównaną warstwę podłogi układamy panele czy parkiet.

3. Przy układaniu płyt OSB warto zostawić między nimi odstęp około 3 mm dla zapewnienia możliwości pracy płyty pod wpływem zmian wilgotności.

4. Na starych deskach podłogowych możemy ułożyć kilka warstw płyty pilśniowej, półtwardej, koniecznie impregnowanej. Tego typu rozwiązanie stosuje się powszechnie jako wygłuszające pod panele, ale może nam także posłużyć jako skuteczna metoda wyrównywaniu podłoża.

Uwaga! Układania drewnopochodnych płyt, jako jednej z warstw podłogi, nie poleca się w pomieszczeniach o zagrożeniu dużą wilgotnością. Mimo impregnacji płyt, wilgoć z czasem powoduje ich rozpieranie i wybrzuszanie.

 

Data publikacji: 20.11.2014