Pnącza to niezwykle uniwersalna roślina, w zależności od potrzeb można ją wykorzystać na kilka sposobów. Te jednoroczne są idealne w przypadku konieczności szybkiego zazielenienia nieestetycznego muru, ażurowego ogrodzenia lub altany. Natomiast z pnączy wieloletnich można stworzyć zielone ściany lub okazałe żywopłoty.
Pnącza jednoroczne – do najpopularniejszych odmian należy wilec purpurowy, idealny do obsadzania 2-3 metrowych ogrodzeń. Owija się wokół swych podpór, dzięki czemu świetnie sprawdzi się, rosnąc przy ażurowych ogrodzeniach i altanach. Kwitnie od lipca do września, a jego karminowo-różowe i fioletowe kwiaty z pewnością odwrócą uwagę od nieestetycznego płotu. Kolejnym popularnym gatunkiem pnączy jednorocznych jest chmiel ozdobny. Może osiągnąć wysokość nawet do 5 m, jego pędy doskonale pną się po rozciągniętych drutach i siatkach. Jeśli zależy nam na szybkim wzroście pędów, to chmiel będzie idealnym wyborem - w ciągu tygodnia potrafi podrosnąć o ok. 0,5 m.
Pnącza jednoroczne są dobrym rozwiązaniem w sytuacji, kiedy po posadzeniu ich wieloletnich odmian powstały tzw. „dziury”: szybko można uzupełnić nimi ubytki w zielonych ścianach lub żywopłotach.
Pnącza wieloletnie – najłatwiejszym w uprawie, a co za tym idzie najpopularniejszym pnączem wieloletnim, jest bluszcz pospolity. Ma on niewielkie wymagania, jeśli chodzi o glebę, a także miejsce rozrostu. Może rosnąć na północnych ścianach budynku, jego liście o ciemnozielonej barwie doskonale nadają się te
ż do zamaskowania nieatrakcyjnych ścian budynków oraz pni drzew. Winobluszcz pięciolistkowy to kolejna odmiana pędu wieloletniego, który bardziej znany jest pod potoczną nazwą dzikiego wina. Potrzebuje on podpory do pięcia: może za nią posłużyć drewniana ażurowa altana lub specjalnie wykonana krata zmontowana do elewacji budynku, która w krótkim czasie pokryje się pięknymi pięciopalczastymi liśćmi. Szczególnie efektowne stają się one w okresie jesiennym, przybierając wówczas żywe odcienie czerwieni i purpury.
Przestrzeń, w której żyjemy, często bywa zimna: coraz więcej betonowych osiedli i szarych blokowisk determinuje nas do tego, abyśmy na własną rękę starali się ją zazielenić. Dlaczego zatem nie wykorzystać możliwości, jakie daje nam natura, i pozwolić, aby to ona aranżowała naszą najbliższą okolicę?
