Pleione
Łac. Pleione

Pleione, z łac. Pleione, to azjatyckie storczyki wywodzące się z rodziny o tej samej nazwie. Znajdziemy je w gorącym i subtropikalnym klimacie krajów Azji Południowo-Wschodniej, Chinach, Nepalu, Tajwanie, Tybecie oraz Tajlandii.
16 gatunków oraz kilka hybryd porasta zbocza górskich lasów, wybierając stanowiska w półcieniu na znacznych wysokościach. Mroźne zimy pleione spędza w uśpieniu, częściowo obumierając i zrzucając liście, które pojawiają się na wiosnę. Storczyk wytwarza gruszkowatą, fioletową pseudobulwę – co roku wyrasta z niej nowy pęd, na którym tworzą się kwiaty oraz pofałdowany, zielony liść. Kwiatostany mają bardzo dekoracyjny charakter – mogą występować pojedynczo lub tworzyć pary. W centrum kwiatostanu znajduje się rurkowaty element z postrzępioną wargą (tzw. warżką), która jest ozdobiona plamkami w różnych odcieniach. Otaczają ją rozpostarte płatki, tworzące piękną kwiatową rozetę.
Uprawa pleione w kilku krokach: azjatyckie storczyki można uprawiać w cieplejszych rejonach Europy na zewnątrz, jednak w Polsce niezbędna będzie szklarnia, w której temperatura nie osiągnie ujemnych wartości. Można także wybrać bardziej zacienione parapety w mieszkaniu – temperatura w lecie nie powinna przekraczać 25°C.
Ważną rolę w hodowli odgrywa przepuszczalne podłoże. Warto wykonać je, mieszając mech torfowca, drobne kawałki kory, węgiel drzewny oraz piasek o gliniastej konsystencji. Nasady bulw najlepiej lekko przykryć ziemią. W czasie zimy warto przenieść je do chłodnej szklarni lub alpinarium. Zanim nie pojawią się młode pędy, lepiej zrezygnować z nawadniania storczyka – z czasem podlewanie powinno być bardziej obfite, aż do momentu, gdy roślina zrzuci swoje liście. W czasie lata niezbędne będzie zraszanie pleione oraz nawożenie jej raz w tygodniu. Przędziorki, mszyce oraz małe gryzonie mogą atakować roślinę. Rozmnażanie najlepiej wykonać wczesną wiosną jeszcze przed wyrośnięciem młodych pędów.
Pleione ze względu na atrakcyjny wygląd często zdobi mieszkania. Bulwy rośliny były wykorzystywane w chińskiej medycynie naturalnej jako środek łagodzący ukąszenia po wężach i remedium na guzy oraz czyraki.