Rogownica
Łac. Cerastium
Rogownica, z łac. Cerastium, to rodzaj roślin jednorocznych i bylin z rodziny goździkowatych. Naturalnie występuje na obszarze półkuli północnej, w strefie klimatu umiarkowanego. Dziko porasta łąki, miejsca skaliste i górskie, tworząc rozległe kobierce. Hodowana jest jako roślina ozdobna na skalniakach i rabatach. Dorasta do 20-30 cm wysokości. Na cienkich łodygach w trakcie kwitnienia pojawiają się małe srebrzystobiałe kwiaty. Te złożone są w charakterystyczny sposób – z pięciu podwójnych płatków mocno wciętych na końcach, ułożonych wokół tarczy z pręcikami.
Roślina posiada małe, podłużne liście, których nie traci w okresie zimy. Liście pokrywa delikatny szary meszek. Rogownica obficie i efektownie kwitnie od połowy maja do czerwca. Rozłożona na dużej połaci ziemi, obsypana białymi drobnymi kwiatami atrakcyjnie zdobi ogrodowe skalniaki. Roślina jest łatwa w hodowli, nie ma specjalnych wymagań co do podłoża i warunków uprawy. Najlepiej rośnie na podłożu przepuszczalnym. Poradzi sobie również na glebie piaszczystej. Ze względu na tendencję do silnego rozrastania się, rogownica potrzebuje dużo wolnej powierzchni. Najlepiej wybrać dla niej stanowisko słoneczne.
Jak hodować rogownicę? Roślinę sadzi się z nasion bądź sadzonek. Te ostatnie są łatwiejszą formą uprawy w ogrodzie, szczególnie polecaną początkującym ogrodnikom. Przed wysadzaniem wystarczy oczyścić ziemię z chwastów i spulchnić. Sadzonki wraz z bryłą korzenia umieszcza się w ziemi co 15-20 cm. Właściwy odstęp zapewni roślinom swobodny rozrost. Sadzi się je w kwietniu, przed rozpoczęciem kwitnienia, bądź w sierpniu, po przekwitnięciu. W okresie zimowym rośliny powinny być okryte liśćmi, by nie przemarzły. Pielęgnacja rogownicy zwykle sprowadza się do podlewania w okresie suszy oraz regulowania rozrastania.
Gdzie wykorzystuje się rogownicę? Rozpowszechnione w Polsce dwa gatunki uprawne – rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum) i rogownica Biebersteina (Cerastium biebersteinii) hoduje się w ogrodach na skalniakach, murkach, obwódkach i rabatach. Posiadają typowe dla gatunku wybarwienie kwiatostanów oraz jednakowo silną skłonność do rozrastania się. Oba gatunki różni wielkość liści – większe posiada rogownica Biebersteina.
