Seler korzeniowy
Łac. Apium graveolens L. var. rapaceum
Seler korzeniowy, z łac. Apium graveolens L. var. rapaceum, to roślina należąca do rodziny selerowatych. Roślina pochodzi z nadmorskich terenów Europy oraz Azji i osiąga do 30 cm wysokości, a jej jadalną częścią jest korzeń.
Liście selera wyrastają z dość długich łodyg, są pierzaste z ząbkowanymi krawędziami i przypominają liście pietruszki, z kolei wspomniany wcześniej korzeń cechuje się bulwiastym, nieco okrągłym kształtem i kremową barwą.
Seler korzeniowy najlepiej rośnie w słonecznym lub lekko zacienionym miejscu na próchniczej glebie o odczynie zbliżonym do obojętnego. Podłoże do uprawy warzywa należy wcześniej przygotować poprzez odchwaszczenie i dostarczenie mu, najlepiej jesienią, nawozu naturalnego w postaci kompostu. Z kolei nawozem azotowym można wzbogacić glebę tuż przed posadzeniem rozsady.
Najlepszym przedplonem dla rośliny są warzywa cebulowe lub też kapustne, natomiast unikać należy cebuli, pora, marchewki oraz kopru. Ponadto, na podłożu ubogim w składniki mineralne seler uprawia się w pierwszym roku po oborniku, z kolei na glebach zasobniejszych – w roku drugim. Warzywo nie toleruje gleb podmokłych, kwaśnych lub z nadmierną ilością wapna.
Wbrew pozorom seler korzeniowy wykazuje duże zapotrzebowanie wodne, w związku z czym w okresie suszy zaleca się dostarczanie mu wody raz na kilka dni, natomiast w czasie rozrostu korzenia, czyli na przełomie sierpnia i września, obowiązkowe jest codzienne nawadnianie. W trakcie wzrostu rośliny należy ponownie wykonać zabieg odchwaszczania oraz spulchniania podłoża wokół warzywa. Co więcej, w miarę jego rozwoju, zaleca się sukcesywne obrywanie liści i młodych korzeni, jednak w umiarkowanych ilościach, ponieważ nadmierne obrywanie skutkuje mniejszymi korzeniami.
Seler korzeniowy rozmnaża się przez rozsadę, którą trzeba umieścić w ziemi w drugiej połowie maja, kiedy temperatura na zewnątrz utrzymuje się powyżej 14 stopni Celsjusza.
W kwestii specjalnych właściwości korzenie oraz liście selera są wykorzystywane jako warzywo, a także przyprawa w kuchni. Dodatkowo, z uwagi na dużą zawartość witaminy C (dwa razy większa w porównaniu do owoców cytrusowych), witaminy B, E i PP, kwasu foliowego, potasu, fosforu, wapnia oraz cynku, roślina jest stosowana w szeroko pojętym lecznictwie. Seler wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, uspokajające oraz oczyszczające. Jest doceniany przez osoby będące na diecie przez wzgląd na niskokaloryczność i sporą ilość błonnika. Warzywo najczęściej jest uprawiane w przydomowych ogródkach oraz na działkach.
