Skimia
Łac. Skimmia
Skimia, z łac. Skimmia, przynależy do rodziny rutowatych. Z tego rodzaju znanych jest kilka gatunków, a najbardziej powszechnym jest skimia japońska (Skimmia japonica). Wolno rosnący krzew wybrał sobie tereny kontynentu azjatyckiego – można go spotkać w naturalnym stanie w Himalajach oraz Wschodniej Azji – na Tajwanie, w Japonii czy Wietnamie.
Nazwa rośliny pochodzi od japońskiego słowa shikimi, które oznacza nazwę anyżu. Roślina o dekoracyjnych walorach jest wybierana do ogrodów, ale także uprawiana w domu. Wszystkie części skimii są trujące. Roślina ma postać rozgałęzionego krzewu, który dorasta do 1,5 m wysokości. Posiada gwiaździste, cztero- lub pięciopłatkowe kwiatki, które są zebrane w duże grona.
Kwiatostan skimii rozwija się wiosną, przybierając odcienie bieli, żółtego oraz różowego. Zimozielona krzewinka wytwarza także czerwone kuliste owoce, które przypominają jagody. Te pozostają przez okres zimy, świetnie komponując się z błyszczącymi, ciemnozielonymi liśćmi. Stąd popularność rośliny w okresie bożonarodzeniowym – jest wykorzystywana do dekoracji mieszkań.
Jak wygląda uprawa krzewinki? Roślina dobrze czuje się w wilgotnej, przepuszczalnej oraz żyznej glebie. Sadzonki doniczkowe warto posadzić wczesną jesienią lub wiosną. Najlepiej wybrać półcieniste lub cieniste stanowisko odsłonięte od wiatru. Zbyt duże nasłonecznienie lub zbyt uboga gleba spowodują chlorozę liści, czyli żółte przebarwienia.
Dobrze znosi zanieczyszczone powietrze. W okresie suchym roślina wymaga regularnego nawadniania. Jej rozwój przyśpieszają nawozy, które zakwaszają glebę. Skimia znosi mróz, jednak warto ją okrywać w okresie zimowym – zbielałe liście to oznaka uszkodzeń spowodowanych zbyt niską temperaturą.
Rozmnazanie tej rośliny odbywa się poprzez ukorzenianie zdrewniałych lub półzdrewnianych sadzonek w okresie letnim lub jesiennym, jak i przez nasiona.
Skimię można zasadzić w ogrodzie w grupie, komponując ją z wrzosami. Sprawdza się także jako dekoracja tarasów, drzwi wejściowych lub ogrodowych ścieżek.
