Ślaz dziki
Łac. Malva sylvestris
Ślaz dziki, z łac. Malva sylvestris, wywodzi się z rodziny ślazowatych. Roślina posiada lokalne nazwy w gwarach ludowych – często jest nazywana ślazikiem, malwą dziką, guziczkowym zielem, kędzierzawcem czy ślazówką. Jej ojczyzną jest Europa, ale występuje także w części Azji, jak i Afryce Północnej.
Na naszych rodzimych terenach znajdziemy ją na obszarach nizinnych oraz niższych partiach górskich. Ślazy dzikie często zdobią nieużytki i przydrożne tereny. Roślina posiada dłoniasto złożone lub klapowane liście, które często są owłosione. Strzeliste rośliny osiągają zazwyczaj wysokość około 30 cm, choć zdarzają się metrowe okazy. Roślina wytwarza kwiatostany o purpurowej, białej lub różowej barwie. Głęboko wcięte płatki o ciemniejszych prążkach wyrastają z kątów liści od lipca, ale pięknie kwitną aż do września. Owłosione rozłupki, czyli owoce dzikiego ślazu, zawierają nasiona.
Jak uprawiać Malvę? Przede wszystkim należy zapewnić jej żyzną, bogatą w próchnicę oraz przepuszczalną glebę. Roślina rozwinie się także na gliniasto piaszczystych ziemiach, ale nie toleruje mokrych oraz zwięzłych, słabo rozwijając się i kwitnąc. Rośliny najlepiej zasadzić jesienią lub wiosną na odkrytym stanowisku. Jeśli roślina będzie narażona na silne wiatry, warto podeprzeć młode pędy tyczkami. Nasiona można wysiać w okresie jesiennym pod szkłem, a rozsadę na miejscu stałym najlepiej umieścić na wiosnę. Jak inaczej rozmnażać roślinę? Przez sadzonki z piętką z pędów odziomkowych. Czynność warto wykonać późną wiosną lub latem. Malva jest podatna na rdzę.
Rośliny są często wykorzystywane w naturalnych ogrodach, ale także zdobią rabaty. Znane są szerokie właściwości lecznicze ślazu, dlatego jego liście są zbierane oraz suszone. Płatki wysuszonych roślin mają charakterystyczną niebieską barwę dzięki zawartości śluzu, barwników organicznych, garbników oraz witaminy C. Roślina jest stosowana jako remedium na suchy kaszel, chrypkę czy schorzenia nieżytowe gardła. Wykorzystuje się ją do leczenia zaparć, biegunek czy łagodzenia zaburzeń trawienia. Można go także użyć jako okład na rany, egzemy czy wrzody. Sprawdza się do płukania jamy ustnej oraz gardła.
