Sprekelia
Łac. Sprecelia formosissma

Sprekelia wspaniała, z łac. Sprecelia formosissma, występuje też pod nazwami sprekelia urodziwa i lilia Azteków. Ta ostatnia nazwa ujawnia jej pochodzenie i wygląd, bo jest rośliną bardzo podobną do znanych u nas lilii i liliowców, pochodzącą z obszaru, na którym dziś znajduje się Meksyk i kraje sąsiednie.
Głównym wyróżnikiem spośród innych podobnych roślin jest zawsze czerwony kolor kwiatów i ich charakterystyczny kształt: z trzema większymi płatkami zwisającymi do dołu, jednym stojącym ku górze i dwoma opadającymi łukowato na boki. Kwiaty z wyraźnymi pręcikami wyrastają pojedynczo na szczytach łodyg o wysokości 30-50 cm, których barwa może wpadać w czerwień. U podstawy wyrasta od 3 do 6 długich, wąskich liści.
Sprekelia to roślina cebulowa uprawiana w doniczkach domowych i w gruncie. Cebule należy wysadzać w kwietniu lub maju w taki sposób, by przykrywała je cienka warstwa ziemi. Po dwóch-trzech miesiącach pojawiają się długie liście, a wraz z nimi w lipcu zacznie się kwitnienie, które kończy się z początkiem jesieni. Późną jesienią cebulki należy wykopać i przenieść w chłodne, zacienione miejsce. Sprekelii odpowiada stanowisko o średnim nasłonecznieniu, bo w upalnym słońcu może żółknąć i więdnąć. Musi mieć jednak stały dostęp ciepła i odpowiednio żyzną glebę.
Jeśli ma być uprawiana w domu, sadzenie do doniczek można zacząć już w lutym lub marcu w próchniczej glebie z odpowiednim drenażem w taki sposób, by górna część cebulki lekko wyrastała ponad ziemię. Następnie po tygodniu można zacząć dbać o to, by gleba była stale wilgotna. Przy takiej uprawie liście pojawią się już po kilku tygodniach. Roślinę można nawozić preparatami wieloskładnikowymi maksymalnie co dwa tygodnie. Po okresie kwitnienia cebule można pozostawić w doniczkach na zimę do kolejnej wiosny.
Sprekelia jest bardzo ceniona z uwagi na swoje oryginalne, duże kwiaty. Najczęściej jest ozdobą działek i ogródków przydomowych, może też być przeznaczona jako kwiat w świeżych bukietach.
Autor zdjęcia: JJ Harrison, link, licencja: CC BY-SA 3.0.