Na czym polega połączenie blachy płaskiej na rąbek stojący
Blacha płaska może być układana na naszym dachu w różny sposób. Najczęściej metodę, według której pokrywa się nią powierzchnię dachu, określa się jednak jako rąbek stojący. Na czym ta technika polega? Oto kilka ważnych informacji.
Dachy z blachy płaskiej mogą być wykonane z blachy stalowej, aluminiowej, miedzianej lub cynkowo-tytanowej. Technika jej układania na tzw. rąbek stojący opiera się na łączeniu pasów lub arkuszy blachy poprzez zaginanie poszczególnych jej brzegów.
Arkusze blachy łączymy prostopadle – czyli na rąbek stojący – lub równolegle na rąbek leżący.
W jaki sposób całe poszycie, które określa się mianem sztywnego poszycia, jest mocno przytwierdzane do podłoża? Otóż za pomocą mocnych uchwytów, niekiedy nazywanych żabkami. Aby rozpoznać, czym jest rąbek stojący, wystarczy spojrzeć na krawędzie blachy dachowej. Są one zwykle ustawione prostopadle względem okapu dachu. Biegną dokładnie od okapu do kalenicy.
Blachę płaską układamy na połaciach o dużym kącie nachylenia, na dachach płaskich oraz na powierzchniach krzywoliniowych.
Przeczytaj także: Jak załatać blaszany dach?
Kiedy rąbek pojedynczy, a kiedy podwójny?
Różnica pomiędzy jednym a drugim jest następująca. Rąbek pojedynczy tworzy się poprzez zagięcie, podwójny natomiast poprzez zagięcie, a następnie wywinięcie arkuszy położonych w obrębie blachy płaskiej. Ten drugi zwykło się uważać jako ten o zwiększonej szczelności. Będzie idealny do dachów o kącie nachylenia do 25 stopni.
Niekiedy, zwłaszcza w przypadku arkuszy o niewielkich wymiarach, blachę możemy mocować także za pomocą gwoździ, śrub oraz nitów. Nie jest to jednak zbyt często polecana metoda. Głównie dlatego, że wymaga od nas wykonania w blachach dziur podczas ich przewiercania.
Na co trzeba uważać?
Technika łączenia blachy na rąbek stojący jest rozwijana od dawna. Nad tego rodzaju pokryciem możemy zastanowić się wówczas, gdy zastosowanie innego jego typu, np. z dachówki, blachodachówki czy gontów, nie jest możliwe.
Podczas wyboru rodzaju blachy pamiętajmy, że blacha aluminiowa oraz stalowa jest tańsza, ale powlekana zazwyczaj warstwami farb na bazie poliestrów lub plastizoli. Często ma skłonność do rozwarstwiania się oraz płowienia. Blachy miedziane oraz tytanowo-cynkowe są w tej kwestii znacznie mocniejsze. Co więcej, układają się bez ryzyka powstawania odprysków oraz mikrouszkodzeń.
Przede wszystkim zwróćmy uwagę na to, czy w niektórych miejscach rąbki leżące nie zostały ułożone pod włos. Wówczas woda może dostawać się pomiędzy arkusze blachy. Rąbki stojące powinny być ponadto tej samej wysokości. Arkusze muszą być tak dopasowane, by woda nie wlewała się pod pokrycie.
Pokrycie, na którym będziemy układać blachę na rąbek, powinno być pełne. Najlepiej wykonane z desek lub płyt OSB. Oczywiście dopuszczalne jest stosowanie łat oraz kontrłat, ale tylko wtedy, kiedy mamy pewność, że nie odbije się to negatywnie na izolacyjności akustycznej dachu.
Sprawdź także: Zasady montażu wyłazu dachowego
Podczas montażu blachy bardzo istotne jest ustalenie strefy mocowań stałych, które zabezpieczą pasy przed zsuwaniem się. Wreszcie spójrzmy także na prawidłowe połączenie. Koniecznie użyjmy gwoździ z szerokim łbem i papiaków.
Co ważne, w przypadku prawidłowego wykonania dachu stwierdza się nawet 120-letnią gwarancję jego trwałości. Jak pokazują jednak niektóre z zabytkowych budynków, ich trwałość może być znacznie dłuższa.