Jeśli chcemy wzbogacić nasze łazienki o drewno, musimy zapoznać się z jego parametrami. Przede wszystkim musi ono być stabilne i twarde, mieć niski współczynnik skurczu oraz dużą zawartość olejków żywicznych, garbników (zapobiegają one wchłanianiu się wilgoci). Wymagania te spełnia drewno egzotyczne, które rośnie w wilgotnym i ciepłym środowisku, jest więc przystosowane do tego typu warunków. Drewno egzotyczne nie potrzebuje też konserwacji, jednak warto pamiętać, że w czasie użytkowania zmienia się jego kolor, dlatego warto je zabezpieczyć np. patynowaniem powierzchni. Do łazienki polecane są:
- merbau – współczynnik skurczu: 9%, barwa: od brązowej do czerwonej,
- iroko – współczynnik skurczu: 9%, barwa: od oliwkowej do czekoladowego brązu,
- teak – współczynnik skurczu: 9,1%, barwa: od żółto–brązowej po ciemnobrązową,
- jatoba – współczynnik skurczu: 11,7%, barwa: czerwono–brązowa,
- lapacho – współczynnik skurczu: 12,5%, barwa: od oliwkowo–bordowej po czarną.
Można również zaryzykować zastosowanie polskiego drewna (z tej grupy rekomendowane są modrzew, dąb, jesion czy wiąz), które jest wprawdzie tańsze, ale też mniej odporne i wymaga specjalnej konserwacji.
Najpopularniejsze zastosowanie drewna
Drewno w łazience nie jest stosowane wyłącznie na podłodze, używa się go także jako elementu wykończeniowego – najczęściej używane jest jako blaty pod umywalkę, meble, rzadziej jako zabudowa wanny. Najlepiej na blaty sprawdza się teak, iroko, cedr, badi, merbau, ipe. Do wykonania blatów i półek używa się litego drewna. W przypadku półek z powodzeniem można wykorzystać polskie drewno – nie jest ono narażone na bezpośrednie działanie wody, natomiast przed wilgocią zabezpieczy je olej bądź żywica. Podobnie jest z umywalkami – mimo iż częściej robione są z drewna egzotycznego, nasze rodzime drewno (jesion, dąb) w niczym im nie ustępuje (cała powierzchnia i tak zostanie pokryta żywicami).
Konserwacja drewnianej podłogi:
Każde drewno w łazience wymaga odpowiedniego zabezpieczenia. W przypadku drewna na podłodze stosuje się:
- olejowanie
Drewno w łazience najlepiej jest konserwować olejem, ponieważ dociera on do szczelin, dzięki czemu zapobiega dostawaniu się wody w strukturę drewna. Specjaliści jako najskuteczniejsze wskazują olejowanie na gorąco, gwarantuje to, że olej wniknie na 5 mm w głąb struktury drewna.
- lakierowanie
Stosuje się również konserwację lakierem, ale metoda ta uznawana jest za mniej skuteczną – optymalne zabezpieczenie gwarantują lakiery elastyczne (uretanowe, uretanowo-alkidowe, poliuretanowe). Lakier chroni tylko zewnętrzną część drewna. Wszelkie uszkodzenia powierzchni lakieru sprawiają, że woda ma swobodny dostęp w głąb, skąd nie odparowuje, doprowadzając do degradacji drewnianej podłogi. Jeśli decydujemy się zabezpieczyć lakierem drewno egzotyczne, pamiętajmy o konieczności wcześniejszego zaaplikowania podkładu neutralizującego olejki eteryczne. Występują również tzw. trudne gatunki drewna egzotycznego – np. ipe, iroko – wtedy trzeba użyć specjalnego podkładu zalecanego do tego konkretnie gatunku drewna. Ponadto w przypadku lakierowanej powierzchni nie są możliwe miejscowe naprawy.
- woskowanie
W przypadku blatów i umywalek nie konserwujemy ich powierzchni olejem, ponieważ jest wystawiona na stałe działanie wody, która szybko by go usunęła. Tutaj zdecydowaną przewagę ma lakier.
Uwaga! Drewno egzotyczne kleimy na kleje poliuretanowe jedno- lub dwuskładnikowe.
