Zadania pilarek tarczowych
Piły tarczowe służą główne do cięcia drewna, płyt i materiałów drewnopochodnych, niektórych tworzyw sztucznych oraz miękkich metali. Zwykle możliwe jest na nich także cięcie pod kątem np. 45 stopni. Bardziej wszechstronnymi w cięciu kątowym różnych materiałów (profili aluminiowych, rur, listew) są tzw. ukośnice.
W pracach przydomowych pilarki tarczowe przydadzą się np. przy remoncie do przycinania desek, elementów więźby dachowej, paneli podłogowych, rusztowań, szalunków, wielu rodzajów płyt (OSB, g-k), a także elementów szafek czy blatów. Najbardziej typowa tarcza pilarki przeznaczona jest do drewna, dlatego obróbka innych materiałów może wymagać zaopatrzenia się w dodatkowe tarcze oraz stosowanie innych prędkości.
Parametry pilarek
Parametrem decydującym o wydajności pracy pilarek tarczowych jest ich moc. Im będzie ona większa, tym grubsze będą mogły być cięcia (większe zagłębianie się w materiał) oraz tym szybsze obroty – i to bez ich zwalniania. Najsłabsze pilarki mają moc od około 1-1,2 kW. Grubość przecinanych materiałów, w zależności od mocy silnika oraz użytej tarczy, mieści się najczęściej w granicach od 4,5 do około 7,5 cm. Ponieważ w pilarce istnieje możliwość wymiany tarcz, wielkości te są jedynie orientacyjne.
Istotna jest także jakość, średnica i rodzaj tarczy stosowanej w pile. Tarcze można podzielić na:
- uniwersalne, o średnich, ale różnorodnych możliwościach,
- przeznaczone do cięcia precyzyjnego z drobnymi, niewielkimi zębami,
- z węglikami spiekanymi, popularnie zwane widiowymi – służą do cięcia twardego drewna, laminatów czy drewna w poprzek (te mają większą liczbę zębów) lub wzdłuż (z mniejszą liczbą zębów). Przeznaczone są do pracy raczej ze stacjonarnymi elektronarzędziami.
Rodzaje pilarek tarczowych
Główny podział pilarek tarczowych to podział na:
- pilarki ręczne, które są mobilne, mają niewielkie rozmiary, można je zamontować do jakiegokolwiek stołu roboczego, chociaż zwykle posiadają też swój niewielki składany stolik. Łatwo je przechowywać i przenosić. Mogą być wyposażone dodatkowo w laser lub prowadnice. Obsługują średnice tarcz od 130 do 250 mm,
- pilarki stołowe (stacjonarne) dobrze sprawdzają się do cięcia dużych ilości powtarzających się elementów, są stabilne, ale wymagają sporo miejsca i są kłopotliwe w transporcie. Mogą posiadać dodatkowe przykładnice ułatwiające ustawianie szerokości i kąta cięcia. Stosuje się w nich tarcze o średnicy przekraczającej 315 mm.
Pilarki będą też różnić się elementami wyposażenia dodatkowego. Mogą posiadać np.:
- elektroniczny mechanizm zapewniający utrzymanie jednakowej prędkości obrotów tarczy w trakcie cięcia,
- wzierniki w osłonie tarczy kontrolujące linię ciecia, czasem też lampkę podświetlającą tę linię,
- laserowy wskaźnik linii cięcia,
- kilkustopniowy system regulacji prędkości obrotów, dla lepszego ich dopasowania do twardości materiału,
- system odpylający lub króciec umożliwiający podłączenie odkurzacza pochłaniającego pyły,
- prowadnice do równoległego ciecia, zwiększające jego precyzję.
Wybór pilarki
Po bliższym zapoznaniu się z parametrami, możliwościami i dodatkowymi funkcjami dostępnych pilarek, łatwiej będzie nam dobrać model odpowiedni do konkretnych zadań. Zarówno samo urządzenie, jak i wymienne tarcze oraz inny osprzęt dopasowujemy m.in. do częstotliwości wykonywanych prac. Ważny będzie także rodzaj, grubość oraz wymiary najczęściej obrabianych przez nas elementów.
Konserwacja
Pilarki często ulegają zanieczyszczeniom nie tylko pyłem, ale także żywicami pochodzącymi z obrabianego drewna. Powstaje wtedy zapieczony, trudny do usunięcia nalot. Powinniśmy systematycznie przeglądać ostrza pilarki, żeby nie doprowadzić do pojawienia się na nich zbyt dużej warstwy osadu. Stępione, porysowane czy pokryte nalotem tarcze szybciej się zużywają, nie pracują precyzyjnie i tracą swą wydajność.
Do czyszczenia ostrzy pilarek możemy nabyć specjalistyczne preparaty dostępne w sklepach narzędziowych.
Zamiast nich możemy też użyć np. detergentów służących do mycia piekarników kuchennych. Ważne jest, żeby stosowane środki nie zawierały elementów ściernych, mogących porysować tarcze. Skuteczne jest także kilkugodzinne moczenie tarcz w nafcie, w efekcie czego osady łatwo dają się zetrzeć miękka ścierką czy gąbką.
Nie powinniśmy dopuszczać do pojawienia się na sprzęcie rys i rdzy, dlatego warto często sprawdzać, przecierać i czyścić jego powierzchnię. Ważne jest także właściwe przechowywanie nieużywanych pił. Powinny być one zakonserwowane właściwą powłoką ochronną, przechowywane w oddzielnych opakowaniach, np. kartonach z przekładkami, i zabezpieczone przed urazami mechanicznymi. Zwłaszcza tarcze z węglikami spiekanymi (dość drogie) mogą się łatwo uszkodzić w wyniku upadku czy uderzenia. Fachowe i bezpieczne czyszczenie zębów pił tarczowych przeprowadzają warsztaty serwisowe korzystające z myjek ultradźwiękowych. Nie uszkadzają się wówczas ani zęby, ani powłoka ochronna tarcz.
