Istota i zastosowanie stropów gęstożebrowych
Stropy gęstożebrowe składają się z belek żelbetowych (żeber) i pustaków, którymi wypełniana jest przestrzeń między nimi. Mogą to być pustaki ceramiczne, betonowe, z betonu komórkowego, a nawet ze styropianu czy gipsu. Ale spotykamy także stropy gęstożebrowe bez wypełnienia. Zwykle są one wykonywane na budowach w odpowiednich deskowaniach lub formach.
Stropy gęstożebrowe są szczególnie chętnie stosowane w budynkach o konstrukcji szkieletowej i mieszanej, bo mogą być dostosowywane do rożnych schematów statycznych, rożnych rozpiętości oraz obciążeń.
Właściwości stropów gęstożebrowych
To właśnie żebra przenoszą obciążenia ze stropu na wieniec, a następnie ściany. Stropy gęstożebrowe są łatwe w montażu, mogą przyjmować dowolne kształty i są relatywnie tanie w budowie. Belki w stropach gęstożebrowych rozstawiane są nie rzadziej niż co 80-90 cm, a zwykle są to odległości od około 40 do 60 cm. Często w budownictwie jednorodzinnym wykorzystywane są belki częściowo prefabrykowane. Mają one betonowe stopki i zbrojenie kratownicowe. Tego typu stropy mogą być także w całości betonowane na placu budowy. Na żebra i wypełnioną pustakami przestrzeń między nimi nakłada się beton (warstwę o grubości 3-7 cm), stanowiący tzw. nadbeton. Służy on wzmocnieniu i usztywnieniu całej konstrukcji.
Rodzaje stropów gęstożebrowych
Z uwagi na sposób wykonania dzielimy stropy gęstożebrowe na:
- monolityczne, betonowane w całości na placu budowy. Niezbędne w takim przypadku staje się deskowanie, są to konstrukcje ciężkie, ale wytrzymałe i trwałe,
- monolityczno-prefabrykowane, kiedy belki żebrowe wykonywane są w fabryce producenta i dostarczane w wymiarach odpowiadających najczęstszym rozpiętościom stropów (240, 300, 420, 480, 540 i 600 cm). Elementy stropu są tu lekkie, nie wymagają użycia na budowie specjalistycznego ciężkiego sprzętu.
Ze względu na rodzaj stosowanych elementów prefabrykowanych oraz kształt i materiał pustaków, wyróżniamy pewne systemy stropów gęstożebrowych. Są to:
- Stropy Teriva, (ich odmiany Teriva I, I bis, Teriva II, III i Teriva Nova). Są wykonywane z prefabrykowanych belek kratownicowych i betonowych pustaków (dawniej z żużlobetonu). Obecnie coraz częściej robione są z lekkiego betonu komórkowego czy keramzytobetonu. Lżejsze materiały mniej obciążają strop, dają lepszą izolacyjność termiczną i akustyczną oraz są łatwiejsze w obróbce. Ich rozpiętość to 1,20 do 8 m.
- System Fert – zbrojenie jest zabetonowane w kształtkach ceramicznych. Rozpiętość belek wynosi od 2,7 do 6 m. Wypełnienie stanowią tu pustaki ceramiczne.
- System Ceram – to stropy ze stalowych belek kratownicowych zabetonowanych w ceramicznych kształtkach, z wypełnieniem z pustaków ceramicznych, wykonywane na budowie. Tu belki mają rozpiętości od 2,4 do 7,2 m.
- Strop Ackermana – to popularny strop monolityczny, z wypełnieniem z pustaków ceramicznych Ackermana. Wysokość stosowanych pustaków zależy od rozpiętości i obciążenia stropu, im są one większe, tym stosujemy wyższe pustaki. Strop betonuje się na budowie wraz z górna płytą o grubości około 3 cm.
- System Porotherm – ma konstrukcję bardzo podobną do stropów Fert i Ceram, odróżniają go tylko inne wymiary i kształty pustaków. Belki mają w tym systemie rozpiętości od 1,75 do 8,25 m.
