Elewacja na ruszcie
Tak zwana oblicówka winylowa czy drewniana to rodzaje elewacji mocowanej na ruszcie. Zaczęto ją stosować głównie przy wykańczaniu budynków docieplanych, ale świetnie się też nadaje do maskowania starych, zniszczonych fasad. Obecnie dość często stosowany jest tzw. siding winylowy, który doczekał się już szeregu ciekawych odmian. Może posiadać widoczne wgłębienia i wyżłobienia, często doskonale imitujące np. naturalne drewno. Tworzywo pozwala swobodnie spływać ze ścian wilgoci, ogranicza też osadzanie się zabrudzeń. Jest to świetny sposób na wykończenie elewacji, głównie dlatego, że materiał ten jest bardzo trwały, lekki, a do tego łatwy w montażu.
Przy elewacjach wykonanych w systemie sidingu czy innych zamocowanych na ruszcie wymiana niektórych paneli fasady domu (z uwagi na pęknięcia, wgniecenia) jest bardzo prosta. Wystarczy odkręcić wkręty (ew. usunąć gwoździe) mocujące uszkodzone elementy, usunąć zniszczone fragmenty i przymocować w ich miejsce nowe.
Okładziny z płytek
Płytki klinkierowe, licowe czy silikatowe umieszczone na elewacji mogą z czasem ulegać odspojeniu. Przyczyną może być niewłaściwa zaprawa klejąca, ale także miejscowe zawilgocenie muru. Jeśli uszkodzenia są niewielkie, wystarczy delikatnie zdjąć płytki, usunąć przyczynę zawilgocenia i dokładnie osuszyć podłoże. Następnie płytki przyklejamy ponownie za pomocą mrozoodpornej zaprawy klejącej o wysokiej elastyczności.
Obmurówki z cegieł klinkierowych i licowych
Na elewacjach wykończonych trwałymi i odpornymi cegłami klinkierowymi czy licowymi mogą pojawiać się tzw. wysolenia (białe osady), które wraz ze spływającą wodą deszczową powinny z czasem samoistnie ustąpić. Aby je usunąć, można umyć mur specjalnym preparatem do likwidacji wysoleń. Jeśli jednak wykwity są spore, powodują korozję cegieł i ich odpryskiwanie, niezbędne stanie się radykalne osuszenie ściany.
Kiedy pojawią się rysy i pęknięcia w tego typu obmurówkach, można je wypełnić uszczelniaczem, na przykład silikonem w kolorze elewacji. Jeśli zaś są to jedynie miejscowe zmiany, wystarczy wymienić zniszczone cegły na nowe.
Tynki cementowo-wapienne
Tradycyjne cementowo-wapienne tynki są dość trwałe, o ile są właściwie położone, wykonane z dobrych surowców, a ich powierzchnie prawidłowo wysychały. Siatka drobnych rys, zwanych tynkarskimi, na grubych tynkach pojawia się dość często. Aby je usunąć, wystarczy pomalować ścianę farbą akrylową czy silikonową z dodatkiem specjalnych włókien, żeby uniemożliwić wodzie przenikanie pod tynki.
Jednak kiedy rysy na tynku się poszerzają a ściana ulega zawilgoceniu, warto zadbać o solidne zabezpieczenie. Wówczas możemy poszerzyć szpachelką pęknięte miejsca, zagruntować je preparatem zmniejszającym chłonność, a następnie wypełnić zaprawą tynkarską. Pacą zacieramy naprawiane fragmenty elewacji i zamalowujemy je dla ujednolicenia odpowiednią farbą. Większe uszkodzenia powstałe w tradycyjnym tynku, rysy czy też odspojenia, po ich poszerzeniu wypełniamy elastyczną zaprawą renowacyjną z dodatkiem mikrowłókien, stanowiących zbrojenie. To ostatnie można wykonać także z pasa siatki z włókna szklanego i wtopić w nakładany, uzupełniający tynk. 
Tynki cienkowarstwowe
Cienkie tynki są bardziej podatne na uszkodzenia. Najczęściej są to wgniecenia, pęknięcia, rysy albo odspojenia. Niewielkie rysy i pęknięcia można łatwo wypełnić uszczelniaczem akrylowym i zamalować odpowiednia farbą elewacyjną. Większą ich ilość można zaszpachlować cienką warstwą tynku tego samego typu.
Uszkodzenia większe, odkrywające zatopioną w zaprawie siatkę, wymagają skucia i rozkruszenia tynku, ale w taki sposób, by nie uszkodzić siatki. Tę oczyszczamy i nanosimy na nią nową masę zbrojącą. Po wyschnięciu uzupełniamy fragmenty tynku.
Kiedy jednak siatka oraz ocieplenie uległo uszkodzeniu, skuwamy tynk i masę zbrojącą na odcinku około 10 cm. Wycinamy fragment ocieplenia wraz z siatką, a w to miejsce wklejamy docięty kawałek izolacji (tego samego typu). Na to nanosimy nową masę zbrojącą i zatapiamy w niej pas siatki. Po nałożeniu drugiej warstwy masy pozostawiamy miejsce napraw do wyschnięcia, potem je gruntujemy, a na koniec uzupełniamy tynk.
