Podłoga na stropie drewnianym
Podłogi na takim stropie najczęściej powstają w domach drewnianych. W domach murowanych pojawiają się rzadziej, a jeśli już, to zazwyczaj między ostatnim piętrem a poddaszem.
Zalety – do plusów tego typu rozwiązania zalicza się lekkość konstrukcji – dzięki temu nie obciążamy nadmiernie elementów nośnych. Oprócz tego na jej korzyść przemawia możliwość układania podłogi przez cały rok (nie wykonujemy prac mokrych, więc niska temperatura nie stanowi przeszkody), a także dobra izolacyjność cieplna – taki efekt pozwoli nam uzyskać ułożenie materiału między belkami stropu. W czasie użytkowania ważny może się okazać łatwy dostęp do konstrukcji, który w późniejszym czasie pozwoli nam na modernizację instalacji, np. wentylacyjnej.
Wady – przede wszystkim trudno jest znaleźć materiał dobrej jakości – drewno często się wygina, pęka i jest niewłaściwie wysuszone, nierzadko widać na nim ślady po szkodnikach. Ponadto jest podatne na korozję biologiczną (pojawiają się grzyby i pasożyty) i działanie ognia – jedyne, co możemy zrobić, to zastosować specjalne preparaty, które zwiększą odporność. Tego typu rozwiązanie słabo izoluje akustycznie strop – nawet zastosowanie najdroższych i najbardziej zaawansowanych technologicznie materiałów nie zdoła tego zmienić. 
Podłoga na stropie betonowym
Rozwiązanie to jest stosowane w domach murowanych, między piwnicą i parterem, a także pomiędzy kolejnymi piętrami. Na powierzchni stropu układa się paroizolację, a na niej robi się wylewkę z zaprawy lub rozkłada się płyty jastrychowe. Na tak przygotowanej powierzchni można już instalować dowolny rodzaj podłogi.
Zalety – ten sposób montażu charakteryzuje się wysoką izolacyjnością akustyczną, trwałością, odpornością na uszkodzenia i działanie ognia, nie wymaga również konserwacji przez cały czas użytkowania.
Wady – podłogę na stropie betonowym wykonuje się łatwo, ale jest to praca dość czasochłonna i długo trzeba czekać na efekt końcowy – potrzebuje kilku tygodni do całkowitego związania materiału. Ze względu na duży ciężar tego typu konstrukcje nie mogą być robione w domach drewnianych. I właśnie ten parametr sprawia, że konieczne jest zastosowanie podparcia na czas budowy.
Podłoga na gruncie
W domach niepodpiwniczonych podłogę parteru można wykonać bezpośrednio na gruncie. Konstrukcja powinna izolować nasz dom od zimna i wilgoci.
Zalety – podłoga na gruncie od lat cieszy się niezmienną popularnością ze względu na niski koszt wykonania i niezbyt skomplikowany proces powstawania. Nie przenosi też obciążeń na ławy fundamentowe, nie trzeba więc wykonywać obliczeń konstrukcyjnych. Wystarczy w miejscach, które będą bardziej obciążane, dodatkowo zrobić grubszą warstwę zbrojonego betonu, np. w garażu lub w pomieszczeniu gospodarczym, w którym będziemy przechowywać ciężkie maszyny. Ponadto między gruntem a podłogą nie ma przestrzeni wentylowanej – oznacza to, że temperatura nigdy nie powinna spadać poniżej zera. Dzięki temu możemy zrobić cieńszą warstwę izolacji termicznej. To sprawia, że przewody instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej nie są narażone na zamarzanie, więc w tym przypadku możemy całkowicie zrezygnować z ich ocieplania. Oprócz tego warstwy podłogi na gruncie możemy zrobić z różnych materiałów: termoizolację ze styropianu, wełny mineralnej lub keramzytu, z kolei izolację przeciwwilgociową z folii paroizolacyjnej lub papy, natomiast na wierzchnią warstwę podłogi możemy położyć płytki ceramiczne, kamienne, mozaikę, wykładzinę, panele lub deski.
Wady – podłoga na gruncie może mieć też minusy:
- poprowadzenie instalacji wodno–kanalizacyjnej musi przebiegać dwuetapowo: część prac będzie wykonywana przed zrobieniem płyty betonowej, pozostałe zaś dopiero, gdy dom będzie znajdował się w stanie surowym;
- usunięcie wszelkich awarii dotyczących instalacji wodno–kanalizacyjnej będzie się wiązało z dużym wydatkiem, ponieważ nie obędzie się bez skucia posadzki.
Uwaga! Odradza się robienie podłogi na gruncie, gdy konieczne będzie znaczne podniesienie jej ponad poziom gruntu, np. na terenach zalewowych.
